Актыўна развіваць студэнцкае самакіраванне

- Сёння сістэма адукацыі ў свеце перажывае пэўны крызіс, - адзначыў М.А.Жураўкоў. – Даволі часта даводзіцца чуць пра мэтазгоднасць далейшага існавання ўніверсітэтаў, улічваючы сучаснае развіццё тэхнікі і вялікія магчымасці інфармацыйных рэсурсаў. У падрыхтоўцы кадраў існуе шмат перакосаў. Моладзь найчасцей выбірае “лёгкія” прафесіі, што з цягам часу прыводзіць да дэфіцыту пэўных спецыялістаў. Таму асноўны ўпор у падрыхтоўцы кадраў неабходна рабіць на спецыяльнасці прыродазнаўчанавуковага і інжынернага профілю. Пры гэтым варта памятаць, што кожны чалавек мае права атрымаць тую адукацыю, якую жадае, няхай яна будзе і незапатрабаванай на рынку працы. Задача дзяржавы – прадаставіць такую магчымасць.

У перспектыве 30 – 40% бакалаўраў павінны ісці ў магістратуру, але яе наяўнасць установам вышэйшай адукацыі трэба заслужыць: для падрыхтоўкі магістраў па пэўных спецыяльнасцях неабходна мець адпаведны матэрыяльна-тэхнічны і навуковы патэнцыял.

Перспектыўным напрамкам развіцця адукацыйнай галіны з’яўляецца сеткавая арганізацыя ўніверсітэцкай адукацыі, якая дазволіць магістрантам вучыцца ў той УВА, што падыходзіць для гэтага найлепшым чынам.

Па словах М.А.Жураўкова, аспірантура сёння, на жаль, ператварылася ў фармальнасць. І над гэтай праблемай неабходна сур’ёзна працаваць.

- Аспірантура – гэта наступная (пасля магістратуры) ступень вышэйшай прафесійнай адукацыі, - адзначыў міністр. – Пасля заканчэння аспірантуры і прадастаўлення дысертацыі ў ВАК будзе выдавацца дыплом даследчыка, які дазволіць выкладаць ва УВА. Кандыдатам навук можна будзе стаць як у аспірантуры, так і праз суіскальніцтва. Праўда, паміж такімі кандыдатамі будуць пэўныя адрозненні.

М.А.Жураўкоў заўважыў, што неабходна даваць больш свабоды УВА ў выбары патрэбных спецыяльнасцей і актыўна развіваць студэнцкае самакіраванне, каб праз узаемадзеянне з выкладчыкамі і адміністрацыяй вызначыць спецыяльныя курсы, якія дазволяць паспяхова канкурыраваць на сучасным рынку працы.

- Галоўная задача – павысіць прэстыж і грамадскую значнасць настаўніцкай прафесіі, - падкрэсліў М.А.Жураўкоў. – Самы просты шлях для гэтага – павысіць заробак педагогаў у 10 разоў. Але наша дзяржава павінна жыць па сродках. Тым не менш пытанні, звязаныя з матэрыяльным забеспячэннем педагогаў і вырашэннем іх жыллёвых праблем, пастаянна знаходзяцца ў полі зроку ўлады.

Сярод выкладчыкаў і студэнтаў аказалася столькі жадаючых задаць міністру хвалюючыя пытанні, што ўдалося гэта з-за абмежаванага часу далёка не ўсім. “Ці абавязаны студэнт-бюджэтнік пры адлічэнні з УВА па няўважлівых прычынах вярнуць дзяржаве грошы, затрачаныя на яго навучанне?”, “У чым канкрэтная розніца паміж бакалаўрам, магістрам і аспірантам?”, “Ці дазваляе ступень магістра атрымаць настаўніку катэгорыю?”, “Як вы адносіцеся да таго, што некаторыя студэнты сумяшчаюць вучобу і работу?”, “Якія славутыя мясціны Брэстчыны вам запомніліся больш за ўсё?”, “Што робіцца па выданні якасных падручнікаў і падтрымцы аўтарскіх калектываў, якія іх рыхтуюць?”, - гэтымі пытаннямі сустрэча не абмяжоўвалася.

- Якімі якасцямі павінен валодаць малады чалавек, каб стаць паспяховым? – пацікавілася ў міністра адна са студэнтак.

- Талент, праца, настойлівасць, упартасць, пэўная доля здаровага нахабства і вера ў мару, - шчыра адказаў М.А.Жураўкоў.

- Наколькі ўніфікавана айчынная адукацыя з Балонскім працэсам? – задала пытанне адна з выкладчыц.

- Балонскі працэс – не самамэта. Галоўнае – не страціць якасць адукацыі, - заўважыў міністр.

Сяргей ГРЫШКЕВІЧ.

НА ЗДЫМКУ: міністру адукацыі – кветкі ад брэсцкіх студэнтаў.

Фота аўтара.